Kediler ve onlarla yaşamayı seçenler için belki de en öne çıkan sorun kedi tüyleridir. Bu konuda etrafta bir çok hikaye dolaşıyor kendimi bildim bileli. Evimde iki kedi var ve bu konuda çevremde "kedisi veya köpeği olmayan" insanlardan bir çok "uyarı" alıyorum tabii ki. Bunun haklı veya haksız olması konusu başka bir blog yazısı gerektiriyor. Elbette dökülen tüyler bizim için olduğu kadar kediler için de rahatsız edicidir. Üzerinizde o kadar tüyle bu cehennem sıcaklarında nasıl durulabilir ki...
Bu konuda herkesi mutlu edecek birkaç çözüm yolu var aslında. İlk yöntem kediyi traş ettirmek. Neredeyse tüm veterinerlerde bu hizmet var. Ancak sizleri daha önce kedisini traş ettiren ve mutsuz olan bir kedi sahibi olarak uyarmak isterim. Ben yaklaşık yedi yıl evvel kedimi ( o zaman Mia yoktu) götürdüğüm eski veterinerimde kullanılan traş bıçakları kör olduğundan zavallı hayvanın neredeyse tüm derisini yüzmüştü. Sonrasında kediciğin yaralarına pansuman yapmakla uğraştım. Artık kedimi bu veterinere götürmemeye başladım. Zaten iyi bir veterineri hayvanlara (sokak hayvanlarına ve onların yaşam haklarına) olan bakış açısından anlarsınız. Yeni veterimde de birkaç kez kedimi traş ettirdim. Kediyi yarı uyuşturuyorlar ve traş ediyorlar. Ama bu anestezi durumu benim hiç hoşuma gitmiyordu. Ayrıca kedi inanılmaz komik görünüyordu traştan sonra.
Minnoş evdeki en karanlık deliğe girip saatlerce traş edilmiş derisini yalayıp dururdu. Depresyona giriyordu her seferinde. Sonuçta kedi tüyü hava ısınınca kaçınılmaz olarak dökülecek. Bu bir doğa kuralı. Bunu anneme de anlatmak zor oluyor elbette. Her gün evi süpürüp siliyor tüyler yüzünden. Yazın daha da yoğun olarak temizlik yapıyor annem. Ben ikinci bir yol denemeye karar verdim kedi tüyü konusunda.

0 yorum:
Yorum Gönder